Θαύμα

Θα κοιμηθώ σ΄ένα καθρέφτη

σε μια οθόνη με βαρύγδουπο τελάρο.

Να κόψει σύριζα του ψεύτη

σαν ατραξιόν τ’ ολόλευκο κολάρο

Θα θυμηθώ σ΄ένα βιβλίο

μισές σελίδες, και τσαλακωμένες.

Να ζωντανέψει το σχολείο,

ζεστές παλιές αυλές ασβεστωμένες

Θα κλειδωθώ σε μια αχτίδα

μικρή πορτούλα με κλειδί τον ουρανό.

         Του αγγέλου μου μόνη φροντίδα

          να δίνει ουσία στο φτηνό κενό

           

          Θα κρατηθώ αγνή ψυχούλα

σε πεταλούδας εύθραυστα φτερά.

Να αρχίσει μια ψιλή βροχούλα

να γίνουν πάλι όλα καθαρά.

Θα αρνηθώ, τα θα στο χρόνο

κύκλος το μέλλον, κέντρο η στιγμή.

         Κομματιασμένα, διαρκώς ενώνω,

         κλείνω το σύμπαν σε μία ρωγμή.

          ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

          13/5/2014=16=7