Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014

Κορώνα μου….

Αηδονοστόλιστες φωλιές, λουλουδιασμένα χρόνια
Δεν φτάνουν να γεμίσουνε την όμορφη σου μέρα
Γι αυτό κρατώ την άψη μου, γεμίζω τα πνευμόνια
Και θα σφυρίξω του βοριά, με καλαμιού φλογέρα

Κρύε βοριά γονάτισε, χλωμέ βοριά προσκύνα
Κι αν πάγωσες το δρόμο μας, θέριεψε το εγώ μας
Στον  πόλεμο κερδίσαμε, την άδικη σου πείνα
Σβήσαμε την ανάσα σου, κι΄ άναψε ο σφυγμό μας

Κάποιο αρχαίο γνωμικό, σε πάπυρους τριμμένους
Μιλά γι΄ απάτητες κορφές, τα λόγια δυναμώνουν
Όμως τα έργα ουσιαστικά, γεννάνε αντρειωμένους
και  όταν πετούν οι αετοί οι λύκοι καμαρώνουν

Ζήσε λοιπόν Γεράκι μου, για πάντα στον αιώνα
Πέτα ψηλά στους ουρανούς, ζυγιάσου στον αέρα
Στολίδι γίνε της ψυχής και του μυαλού κορώνα
θάσαι ζωή μου εσύ, μοναδική Αγάπη στον πατέρα.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
17/1/2014=16=7

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ηλιοσχολιασμοί